۱۳۹۲ شهریور ۱۸, دوشنبه

نمی بایست

من را در بین خطوط پیدا کن
در شب های پر ستاره ی کویر بشناس
در رویاهایت لمس کن
و در بلندمرتبه ترین آرزوهایت ببوس

آن گاه من خدایت می شوم
که تورا، شب هاو روزها و جمعه ها عصر بگایم.
که تو کیفور شوی و یادت برود که

نمی بایست بوی برگ های زیتون و شاخه های کاج را فراموش می کردی. 

هیچ نظری موجود نیست: