و روزی هم برای تمام این افراط ها و
تفریط ها اشک خواهم ریخت . برای همه ی آن ها که در جاده ها، ترمینال ها ،بندرها و
فرودگاه ها جایشان گذاشته ام . برای حجم بزرگ نافهمیده ها و کشف نشده ها و ندیده
ها ؛برای حرف هایی که درک نکردم . برای دهان هایی که با نادانی بستم .برای گوش
هایم که ناشنوا می شدند و برای چشم هایم که وجودهایی بی بدیل را دید و اجازه داد
بروم.
و آن روز قطعا روز مناسبی برای پشیمانی
نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر