وقتی که گذشته اینده را می بلعد!...و ادامه

_همینجوری بردنت پلیس اطلاعات

_نه خب اولش که سوتفاهم جدی بود...

_اما به نظر ما سو تفاهم نبوده ...تا جایی که ما می دونیم شما عقیده سیاسی دارید...

_من؟عقیده سیاسی؟جک می گید اقای مرادی؟من خیلی خودمو فشار بدم برم دانشگاهو بیام واحدمو نیافتم!

_شما مدام با انجمن اسلامی دانشگاه رفت و امد داشتید...و منظم رفتید و اومدید(درین حین از پرونده قطوری روی پاش برگه هایی را ورق می زد_شاید می خواست حرفاش مستند جلوه بشن)

_مگه هر کی تو انجمن اسلامی باشه عقیده سیاسی داره؟من می رفتم اونجا تا یک سری از دوستای دبیرستانمو ببینم..

_کدوم دبیرستان؟

_تیزهوشان

_شما تیزهوشان بودید؟دبیرستان؟اما وضعیت تحصیلیتون با کسی که تو این مدرسه بوده سازگاری نداره ،شما سه ترم مشروطی دارید...این ترم اخریه که می تونید با این وضعیت بمونید و با این واحدهای تخصصی سختی که دارید بعیده ازین حالت در بیاید..

_اره بودم...دبیرستان و راهنمایی،به خاطر اینکه به رشتم علاقه ندارم...اما این ترم اخره،مساله خاصی وجود نداره که نذاره درس بخونم

_بگذریم...به هرحال من موظفم اینو به کمیته انظباطی گزارش بدم...

_چرا؟شما می خواید یه ادم بیچاره ای مث منو که کوچکترین خطایی نکرده به خاطر یه سوتفاهم ببرید کمیته؟

با پوزخند گفت :

_ادم بیچاره؟

_اره...اگه چندتا گردهمایی هم شرکت کردم برای بخشش بچه های تعلیقی بوده نه چیز دیگه ای..

_به هرحال من با برادرای نیروی انتظامی اشنایی دارم..

تا دیدم تنور داغه چسباندم:

_اگه اشنایی دارید که راحت می تونید بپرسید مساله چقد ساده حل شده!

خودشو جمع و جور کردو جواب  داد:

_نه...به طور قانونی

 و با پوزخندی ارام کشدار چاییش را از روی میز برداشت و ارام مز مزه کرد.

ماشین نیاورده ام،از در پشتی دانشکده ی واحد مرکز شهر می زنم توی پارک قدیمی نزدیک خانه مان،پارکی که دفینه ی هزاران

هزار خاطره و لحظه ی بد و خوب از کودکیم تا به حال است!از زمانی که چند تکه زمین کشاورزی پایین چند کوه بود تا حالا که شده یک پارک تمام عیار.سیگاری می گیرانم و پشت سرهم پک می زنم تا کمی منگی حاصل ازان چهره ی رئیس حراست را از ذهنم بیرون کند،چشم می دوزم به کوه های پارک،پیست اسکیت متروکه،استخر و قایق ها و اشکی که شاید از سرما توی چشم هایم جمع شده اند را پاک می کنم.

کودکی نرسیده،جوانی سوخته و حالا چه می خواهد بشود با تمام کارهایی که کرده ام؟اگر پرونده ی باغی مسائل به دانشگاه کشیده بشود چه؟و ایا اصلا اخراج شدن بهتر نیست؟

کلاه سویشرت را می کشم روی سرم و با گرمای سیگار قدم زنان به سمت خانه ی پدری می روم_تنها مامن امن این روزها ،و شاید همیشه.